13 Μάη. Η ώρα της «δημοκρατίας» έφτασε, η ώρα της κάλπης πλησιάζει. Για άλλη μια φορά καλούμαστε να δείξουμε «τας δημοκρατικάς μας αρχάς» και να αναδείξουμε εκείνους που έχουν την ικανότητα (την ποια;) να αποφασίζουν για μας. Αυτοί οι «ικανοί», λοιπόν, κάθε χρόνο τέτοιες μέρες θα σε πάρουν τηλέφωνο, θα σου στείλουν sms (και mms με το ψηφοδέλτιο έτοιμο) με τα οποία θα σου ζητάνε να στηρίξεις το/τη φίλο/η σου και την παραταξάρα.
«Για μια ΠΑΣΠ ανατρεπτική, για μια ΔΑΠ πρωτοπόρα μαζική, για την ισχυρή ΠΚΣ που θα σπάσει τον δικομματισμό, για τα ΕΑΑΚ που θα φέρουν την επανάσταση». Όλες αυτές οι κλισεδιάρικες ατάκες έχουν σαν κοινή συνισταμένη το επιχείρημα που λέει ότι «η ψήφος είναι η δύναμή σου». Ισχύει αυτό; Κι αν ισχύει δεν είναι άκρως υποτιμητικό για τον ψηφοφόρο;
Είναι σα να λένε ότι οι δυνατότητες παρέμβασης ενός φοιτητή αρχίζουν και τελειώνουν σ’ ένα κομμάτι χαρτί με 5 σταυρούς που θα ρίξει σ’ ένα ξύλινο κουτί. Για όλα τα υπόλοιπα αναλαμβάνουν αυτοί (οι ικανοί). Εμείς απλώς οφείλουμε να τους εμπιστευτούμε, να παραδώσουμε απλόχερα την καθημερινότητά μας μέσα στο πανεπιστήμιο σ’ έναν λαμπρό ηγέτη, σε μια πεφωτισμένη επιτροπή. Αυτοί θα λύσουν όλα τα προβλήματά μας, αυτοί θα μας προστατέψουν απ’ τις λυσσαλέες απελάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης στην παιδεία.
Κι όλα αυτά γιατί; Για τη φουκαριάρα τη μάνα τους; Όλα αυτά γιατί επιδιώκουν μέσα απ’ την ψήφο σου την ηθική νομιμοποίηση σαν πολιτικές δυνάμεις, ώστε να μπορούν να διατυμπανίζουν στα κανάλια και στις φυλλάδες τους ότι οι παρατάξεις τους κυριαρχούν ή συνεχώς ενισχύονται. Πέρα απ’ αυτά, βάζοντάς σε μέσα στα φυτώριά τους, σκοπεύουν να σε βγάλουν από ‘κει έτοιμο ψηφοφόρο για να ενισχύσουν και τα γαμημένα κόμματά τους.
Κάπως έτσι μπαίνει ο κόσμος στον φαύλο κύκλο του κομματισμού και εδραιώνεται εν τέλει η αντίληψη κατά την οποία τίποτα δεν αλλάζει σ’ αυτή την κοινωνία αν δεν ψηφίσεις το κόμμα που θα κυβερνήσει καλύτερα.
Ο θεσμός της αντιπροσώπευσης όσο κι αν γίνεται προσπάθεια απ’ το κράτος και τα τσιράκια του (βλ. ΜΜΕ) να νοείται ως η πιο δημοκρατική έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, στην πραγματικότητα αποτελεί τη βιαιότερη μορφή άσκησης της εξουσίας . Κι αυτό γιατί μέσα από τη ψήφο παράγεται μια μεγάλη κοινωνική αδικία. Ο άνθρωπος που μόλις ψήφισε, αυτόματα έχασε κάθε ελευθερία να ορίσει αυτεξούσια τη ζωή, τις ανάγκες του και το πως θα τις διεκδικήσει. Εμείς, προβάλλουμε ως αντιπρόταση την αυτοοργάνωση της δράσης μας και την αλληλεγγύη σε οποιονδήποτε καταπιέζεται από τις εξουσιαστικές δομές του κράτους. Κανένας ξεπουλημένος φοιτητοπατέρας δεν νοιάζεται για την έκφραση της λαϊκής βούλησης, αλλά μόνο για το πώς θα αυξήσει τα ποσοστά στο «μαγαζάκι» του. Μπορούμε, να ξεφύγουμε απ’ την απάθεια που καλλιεργεί η κυρίαρχη ιδεολογία που διατείνεται ότι «μόνο με τις εκλογές αλλάζει η καθημερινότητα».
Με βάση αντιεραρχικές δομές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, συνδιαμορφώνουμε τις πολιτικές μας απόψεις και ανάλογα με αυτή τη ζύμωση ορίζουμε και τις πολιτικές μας δράσεις. Κινούμαστε ενάντια στα ατομιστικά και εγωκεντρικά πρότυπα που προωθούνται στην κοινωνία. Λειτουργούμε με βάση την αυτενέργεια και την συλλογικότητα
Οι καιροί επιτάσσουν τη μεγαλύτερη ριζοσπαστικοποίηση των ατόμων ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης.. Δεν αφήνουμε τις ζωές μας να τις διαχειρίζονται άτομα κλεισμένα σε γραφεία και κομματικά συμβούλια.. Καμία κάλπη δεν μας «χωράει»! Δεν είμαστε θεατές της ζωής μας, την παίρνουμε στα χέρια μας!
«Από την στιγμή κατά την οποία, αμετάκλητα και για ορισμένο χρονικό διάστημα αναθέτει κανείς την εξουσία σε ορισμένους ανθρώπους, έχει μόνος του αλλοτριωθεί πολιτικά […] Ποια είναι αυτή η θεολογική ιδέα σύμφωνα με την οποία η κυρίαρχη υπόσταση του λαού, μετά από μια μυστηριώδη χημική διαδικασία, συμπυκνώνεται μια Κυριακή και, μέσω επιφοιτήσεως, βρίσκει σκήνωμα σε 300 ανθρώπους, οι οποίοι την διατηρούν και την μεταφέρουν ενσαρκώνοντάς την για τέσσερα χρόνια μέχρι, ξαφνικά, στα τέσσερα χρόνια απάνω, να ξαναδιαλυθεί μέσα στον λαό που την ξανασυμπυκνώνει και την μεταφέρει στους 300, κ.ο.κ.;…»
Κορνήλιος Καστοριάδης
«ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΕΚΑΔΙΚΟΣ ΣΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΣΑΣ»
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
ΜΕ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου